Ondernemen

[on·der·ne·men (ondernam, heeft ondernomen) 1 op zich nemen 2 beginnen te doen; = uitvoeren: actie ondernemen] 

Stel je eens voor: je staat aan het hoofd van een goed functionerende onderneming en de telefoon gaat. De partij waarvoor je politiek actief bent, vraagt je om wethouder te worden. Omdat ze denken dat je dat wel kan.
Het gebeurde mij en stelde me voor de keus om de bakens te verzetten richting de publieke sector. Een belangrijke keus. Om wethouder te worden, moest ik mijn bedrijf overdragen en opschuiven naar de publieke sector. Een andere wereld dan ik gewend was. Met andere belangen, andere processen en een andere dynamiek.
Bovendien, past die stap wel bij mijn persoonlijke ambitie? En gaat het wel echt om mij? Of is het een moreel appel om mijn kennis, ervaring en netwerk in dienst te stellen van de gemeenschap?
Dat laatste is voor mij een sterke drijfveer gebleken. Als ondernemer weet je hoe lokale regelgeving en beleid van invloed zijn op het bedrijfsleven en de hele gemeenschap. Door wethouder te worden, kreeg ik de kans om actief betrokken te zijn bij het vormgeven van dit beleid.
Veranderen en verbeteren kunnen motiverend werken. Als ondernemer weet je dat ook. Door aan het roer te staan van het lokaal bestuur, kunnen je ideeën worden toegepast zodat de gemeenschap hier in de breedte zijn voordeel mee kan doen.
In mijn geval vooral op het terrein van sport, energie, duurzaamheid en sociale rechtvaardigheid. Bovendien biedt de rol van wethouder een unieke kans om een breed netwerk op te bouwen en invloed uit te oefenen op regionaal en zelfs nationaal niveau.
Uitdagingen zijn er ook, natuurlijk. Wethouder zijn betekent een aanzienlijke tijdsinvestering met lange vergaderingen, evenementen en het balanceren tussen publieke verantwoordelijkheden en gemeenschapsverplichtingen.
Gelukkig doe ik dat met hardwerkende, gemotiveerde mensen. Mensen met wie ik ook als ondernemer graag had samengewerkt. Het politieke landschap is soms complex, met verschillende belangen en partijen waarmee je rekening moet houden. Je weet  dat je soms vrienden maakt en soms niet. Toch heb ik geen moment spijt gehad dat ik wethouder ben geworden.
Een ondernemende en samenwerkende wethouder, hoop ik. Maar dat oordeel laat ik liever aan anderen. Aan jullie als ondernemer bijvoorbeeld.‘