Stef van Vilsteren (eigen foto)
Wie ben je?
‘Stef van Vilsteren, 36 jaar en ik kom uit Luttelgeest. Ik heb een gezin met vrouw en twee kinderen. Ik heb een bloembollenbedrijf in Luttelgeest, waarin we tulpen kweken en tulpen broeien. Het bedrijf bestaat al zeventig jaar, drie jaar geleden zijn mijn ouders hier vandaan getrokken en ben ik er komen wonen. Mijn vader werkt nog mee, maar ik run het bedrijf.’
En wat doe je graag naast je werk?
‘Ik ben actief als vrijwilliger bij voetbalclub Tonego in Luttelgeest. Vrijwilligerswerk zou ik het niet willen noemen, het is totaal geen belasting voor me, eerder ontspanning. Ik heb van kinds af aan gevoetbald, speelde lange tijd in het eerste team, maar moest daarmee stoppen omdat beide kruisbanden in mijn knie zijn afgescheurd. Hoewel die ook weer volledig zijn hersteld en ik in theorie weer kan voetballen, durf ik het niet goed meer aan. Nu sta ik elke wedstrijd langs het veld als leider en begeleider van het eerste.’
Wat vind je binnen die taak het leukst om te doen?
‘Zorgen dat het lekker loopt, dat ik anderen werk uit handen neem. Bij voetbal betekent dat, dat ik alles doe wat de hoofdtrainer vraagt om te doen. Als hij tevreden is en goed kan werken, dan heb ik mijn taak goed gedaan. Ik ben graag op de achtergrond. Dat doe ik trouwens ook als bestuurslid van de steptocht, die één keer per jaar wordt gehouden langs de elf dorpen in de Noordoostpolder.’
Waarom passen juist deze vrijwilligerstaken bij jou?
‘Omdat ik eigenlijk sportmanager ben. Ik had evenementenorganisator moeten worden, maar direct na mijn studie wilde ik toch ook boer worden en ben ik in het bedrijf van mijn ouders gekomen. Op deze manier kan ik toch iets van die studie in praktijk brengen.’
Waarom vind je vrijwilligerswerk doen belangrijk?
‘Omdat ik wil dat er zulke activiteiten worden georganiseerd in de polder. Als je leuke dingen wilt doen, dan zul je er ook iets voor moeten doen. En een sportclub kan niet bestaan zonder vrijwilligers. Je hebt elkaar daarin nodig.’
Wat vraagt het qua tijdsinvestering van jou?
‘Het organiseren van de steptocht vraagt inzet van mij op de dag zelf en een keer of drie, vier vergaderen in een jaar. Bij Tonego ben ik elke zaterdag op het veld te vinden. Dat is echt een uitlaatklep voor me. Al vindt mijn vrouw het niet altijd leuk dat ik soms op zaterdagochtend tot 12.30 uur werk en om 12.45 uur in de auto stap om naar voetbal te gaan, ze begrijpt wel dat ik dit nodig heb. En ze stimuleert me om te blijven gaan, want ze zou niet willen dat ik ook nog de hele zaterdag met werk bezig ben.’