Een kantoorpandje in het centrum, hectares akkerbouwgrond of je eigen keukentafel: iedereen heeft zijn eigen werkplek. In de rubriek Hier werk ik komt in elke editie van Ondernemer Centraal iemand aan het woord die vertelt waarom zijn werkplek zo uniek is.
Wie ben je?
Harco Bergman, boswachter Beheer & Publiek van het Kuinderbos. Sinds 1984 werk ik al in dit bos, met een korte onderbreking van twee jaar.
Waar is jouw werkplek?
Ik werk in de 1.200 hectare natuur van het Kuinderbos. Bij Staatsbosbeheer hebben de meeste boswachterijen aparte boswachters voor beheer en publiek. De boswachter beheer houdt zich bezig met de natuurdoelen en de boswachter publiek draagt zorg voor de recreatieve voorzieningen, het beheer van een camping en hij houdt toezicht. Als die functies gescheiden zijn, gaat het vaak om bossen van rond de 2.500 hectare. Omdat het Kuinderbos in verhouding zo klein is, voer ik hier beide functies uit.
Waar ben je het liefst?
Aan de Kuinderplas, midden in het bos. Als ik daar ben, voel ik me het meest op mijn gemak. Dan voelt het alsof ik in Zweden ben. Als ik dat gevoel heb, dan ervaar ik een enorme vrijheid en voelt het alsof ik in de wilde natuur leef.
Wat maakt jouw werkplek bijzonder?
Er is altijd wat te doen en ik ben de hele dag buiten. Het Kuinderbos is uniek om zijn bodemsoorten en diversiteit aan dieren en planten. Er zijn 45 grote en kleinere poelen gegraven, waar salamanders, kikkers en padden leven. We hebben hier bijna vijftig soorten libellen en de witsnuitlibel leeft hier, die is heel zeldzaam. Van de 37 soorten varens die er zijn, groeien er 32 in het Kuinderbos. Er staan hier 500 soorten paddenstoelen en er leven tachtig soorten broedvogels. Nu vliegt de zwarte specht hier al een tijdje rond en we hopen dat die de 81e broedsoort wordt.
Klinkt als een droombaan
Ik ga fluitend naar mijn werk en kom fluitend weer terug, dat klopt. Maar er komt ook steeds meer administratie bij kijken. Die doe ik regelmatig ’s avonds, zodat ik me overdag echt op de natuur kan richten. Ik krijg mails met vragen, opmerkingen of klachten. Nu had ik een mail van een jongen van dertien die iemand moest interviewen met een beroep dat hem interesseerde. Hij stuurde vijftien vragen. Die netjes beantwoorden, kost zo een half uur, drie kwartier. Ik vind dat echt geen strafwerk, maar moet er wel tijd voor maken.
Wat neem je van je werkplek mee naar huis?
Je ziet thuis dat ik in het bos werk aan alle groene kleding aan de kapstok. Ik woon in die kleren, alleen als ik naar familie of vrienden ga, trek ik iets anders aan. Werk en privé zijn nauw met elkaar verbonden, omdat we aan de rand van het Kuinderbos wonen. Als je zo dicht bij je werk woont, dan kun je 24/7 aangesproken worden. Ik besef wel eens dat ik daarin doorsla. Dat vindt mijn vrouw trouwens ook. Die herinnert me er wel eens aan dat ik een weekend vrij ben. Toch doe ik het graag, het voelt alsof het bos een beetje van mij is en ik erop mag passen.