BOL | Van Staveren over duurzaam Koploperproject

Het Koploperproject. Wat is dat nou eigenlijk?
Karin: ‘Binnen dit project begeleiden we bedrijven en organisaties in hun stappen richting duurzaamheid. De inzet wordt daarbij steeds meer circulariteit. Dat gaat veel verder dan verduurzamen. In een circulaire economie wordt afval gezien als grondstof voor nieuwe producten.’

En hoe gaat dat project dan in zijn werk?
Karin: ‘We verzamelden twaalf bedrijven in de Noordoostpolder die graag die duurzame stap wilden maken. Met twee adviseurs werd vervolgens een milieubarometer in die ondernemingen gelegd om te kijken waar ze op dat moment stonden. En aan de hand daarvan werd een duurzame agenda ontwikkeld.’

BOL | Van Staveren besloot mee te doen. Waarom?
Quérine: ‘Wij moeten die transitie wel maken voor onze klanten. Wij leveren producten en diensten die hun materiaal laat lopen. Straks moeten zij ook hun werk kunnen doen, maar minder CO2 uitstoten vanwege het klimaatakkoord in 2015 in Parijs.’
Karin: ‘Meedoen aan dit project vergt veel moed hoor. Met die milieubarometer laat je toch in je keuken kijken, dat is best spannend. Bovendien: met hun deelname durfden deze bedrijven koploper te zijn voor een sterke en toekomstbestendige regionale economie en een leefbare samenleving.’

Een olieboer die wil verduurzamen. Ga er maar aan staan.
Quérine: ‘Onze directeur Jan Sipke Hulzinga is zich er echt van bewust dat het merendeel van ons huidige assortiment een negatieve invloed heeft op het milieu. Ook daarom willen wij onze bedrijfsactiviteiten verduurzamen. We kunnen natuurlijk niet ineens over van fossiel naar duurzaam, maar zien nu al een verschuiving in ons assortiment. Bijvoorbeeld van diesel naar een biodiesel met 89 procent minder CO2-uitstoot.’

Maar hoe pak je dat nou aan?
Karin: ‘Na de kick-off waren er regelmatig bijeenkomsten bij de deelnemers op locatie.’
Quérine: ‘Dat werkte enorm inspirerend, omdat je daar met gelijkgestemden over dit onderwerp kunt praten. We kregen bovendien allerlei oefeningen die hielpen om ons duurzaamheidsbeleid vorm te geven. Daardoor kregen we een duidelijk beeld van waar wij mee bezig moeten.’

Wat voor plan kwam daar uiteindelijk uitrollen voor BOL | Van Staveren?
Quérine: ‘Onze belangrijkste aandachtspunten bleek ons goederenvervoer te zijn. Dat was goed voor 84 procent van onze CO2-uitstoot. We gaan ons wagenpark dan ook overzetten op een biodiesel. En ons bedrijfspand was een punt van zorg. Daarom bouwen we nu een duurzaam nieuw en gasloos bedrijfspand aan de Franc in Emmeloord met eigen zonne-energie en ingekochte groene energie. Daarnaast willen we meer duurzamere diensten en producten toevoegen aan ons assortiment. Wij hebben nu al diverse biobrandstoffen, waterstof en elektriciteit in de vorm van een compleet laadnetwerk bij onze tankstations.’
Karin: ‘En het mooie is, doordat BOL | Van Staveren zelf die duurzame stappen maakt is het bedrijf ook meteen een betere kennispartner voor haar klanten, die uiteindelijk ook moeten verduurzamen.’

Is het een lastige taak, koploper zijn?
Quérine: ‘Nou, het is best ingewikkeld om die verduurzamingsslag intern te maken naast het gewone werk. Elke stap die je wil nemen, levert weer een nieuw vraagstuk op en uiteindelijk moet het verdienmodel eronder wel positief zijn. Dat is nu nog een uitdaging. Groene waterstof en biodiesel kunnen vandaag de dag niet de fossiele aantallen overnemen.
Karin: ‘Het kost veel tijd en geld, dat is wel een drempel. Maar het levert je als bedrijf ook heel veel op.’
Quérine: ‘Absoluut. Op meerdere vlakken. We zorgen hiermee niet alleen voor een betere wereld, maar ook voor een toekomstbestendig bedrijf.’

Tegen wat voor vraagstukken liepen jullie nog meer aan?
Quérine: ‘Elektrisch laden bijvoorbeeld. Dat is in de agrarische sector niet haalbaar nu, omdat de batterij die daarvoor nodig is veel te zwaar is. Daar beschadig je de bodem mee. En als we uiteindelijk ons wagenpark elektrisch willen maken; hoe zit het dan met het laadnetwerk? In Nederland hebben we dat wel goed voor elkaar, maar in het buitenland is dat niet het geval.’

En waarom ging de koploperprijs uiteindelijk naar BOL | Van Staveren?
Karin: ‘Zij hebben enorm hard getrokken aan dit project en deelden graag hun ervaringen met de andere bedrijven. En hun lef om koploper te willen zijn op het gebied van energietransitie, in een heel traditionele sector; dat heeft de jury enorm gewaardeerd. Ze hebben er zelfs een transitiemanager voor aangesteld, in de persoon van Quérine. Daarnaast was het beleidsdocument dat ze hierover maakte erg inspirerend met een heldere visie en meetbare doelen.’

Blij mee, Quérine?
Quérine: ‘Heel blij. Het winnen van die prijs is toch een bevestiging dat we op de juiste koers zijn. Kijk, wij moeten als brandstofleverancier gewoon veranderen. En dat valt echt niet mee in onze traditionele sector. Maar we zien ook zeker de kansen van de energietransitie en voelen ons betrokken bij de maatschappij. Dus waar we iets halen als bedrijf, willen we ook iets brengen. En de hulp die we daarbij kregen van het Koploperproject, was meer dan welkom.’

En hoe gaat het nu verder met het Koploperproject?
Karin: ‘We zijn alweer begonnen in de Noordoostpolder. Nu willen we het ook graag naar Urk trekken en de Ketelbrug over krijgen bij bedrijven in Lelystad en Dronten. Hopelijk kunnen we daar ook snel aan de slag. Bedrijven kunnen zich daarvoor aanmelden via koploperproject.nl of per e-mail: info@awzw.nl.’