Kun je kort iets over jezelf vertellen?
‘Ik ben Carole Vroegop, 54 jaar, getrouwd en moeder van twee dochters van 19 en 16 jaar. We wonen in Marknesse en met mijn man Erwin heb ik een hoveniersbedrijf. Erwin werkt samen met twee medewerkers buiten de deur en ik doe de administratie, planning en allerlei andere taken achter de schermen.’
Daar ben je op de achtergrond dus, maar je doet ook iets waarbij je meer op de voorgrond treedt: als dorpsvoorzitter van Marknesse.
‘Klopt, maar je hoeft als voorzitter niet altijd op de voorgrond te staan. Die behoefte heb ik niet. Ik doe mijn taak voor Dorpsbelang Marknesse met een bestuur van nog eens acht personen en ieder bestuurslid heeft zijn eigen commissies en verantwoordelijkheden.’
Hoe ben je aan deze taak begonnen?
‘Ik heb verschillende dingen gedaan in het dorp. De toenmalige voorzitter van Dorpsbelang polste of zijn taak me wat leek. Eerst draaide ik mee als algemeen bestuurslid, ik wilde weten wat er zoal op me af zou komen. Echt, ik was verbaasd over hoeveel er in zo’n dorp speelt, onder zoveel verschillende groepen en met zoveel verschillende activiteiten.’
Waarom past het dorpsvoorzitterschap bij jou?
‘Ik doe graag iets voor de gemeenschap. Voor mij is het belangrijk dat bewoners van Marknesse hier met plezier wonen en dat we verbeterpunten aankaarten bij de juiste instanties. Een verbindende rol spelen past bij me. Binnen het bestuur verdelen we de taken goed. Als ik alle werkzaamheden naar me toe zou trekken, dan zou ik zo een halve werkweek zoet zijn met Dorpsbelang. Nu is het goed te doen. Er zijn weken dat ik elke avond iets heb, maar er zijn ook weken dat ik weinig doe.’
Waarom vind je het belangrijk om je naast je ondernemerschap op vrijwillige basis in te zetten voor de samenleving?
‘Zonder vrijwilligers gebeurt er niets. Dan zou Dorpsbelang Marknesse niet bestaan en was er überhaupt geen verenigingsleven. Een saaie bedoening. Bovendien is het dan ook niet leuk wonen hier, want dan wordt alles voor je bepaald. Nu zorgen we dat we op allerlei fronten betrokken worden. Er worden veel kassen gebouwd in de buurt van Marknesse. Als we daar niet over in gesprek zouden zijn, zou het dorp er straks compleet door worden omringd.’
Ben jij trouwens een echt dorpsmens?
‘Ja, ik hou ervan als er iets wordt georganiseerd, maar ik ben niet geboren en getogen in Marknesse. Mijn man en ik komen allebei uit de andere polder, ik uit Biddinghuizen en hij uit Swifterbant. We zijn hier door ons bedrijf naartoe gekomen. Dus ik ben import, zoals ze dat hier zeggen. Maar ik mag door wat ik nu doe toch wel zeggen dat ik die titel ben ontstegen?’