De vierde generatie Ellens staat al te trappelen bij Ellens Samon Landbouwtechniek in Nagele. Maar eigenaar Onno Ellens (57) is er nog niet helemaal klaar voor om het stokje door te geven aan zijn zonen Mark en Ruben. ‘Pas over een jaar of drie komt er hier een wisseling van de wacht. De jongens zijn wel alvast in het bedrijf gestapt om zich voor te bereiden op hun toekomst binnen onze familieonderneming.’
De vierde generatie die het bedrijf gaat runnen. Dat is best bijzonder, erkent Ellens. Wat het geheim is? ‘Geen idee. Het is gewoon steeds van vader op zoon overgegaan. En iedere generatie had zijn eigen uitdagingen, dat zullen mijn zoons ook weer meemaken. Maar dat maakt het juist ook zo leuk.’
Groot voordeel is: de jongens kennen het bedrijf van haver tot gort. ‘Ze werken hier al van jongs af aan, ze zijn hier praktisch opgegroeid. En wat voor mij heel leuk is: ik kan tot mijn zeventigste hier gewoon blijven werken. Zonder de verantwoordelijkheden van directeur, kan ik me straks weer richten op de dingen in het bedrijf die ik daarnaast ook zo leuk vind. Op die manier kan ik na de overname nog heel lang mee.’
‘Alleen het zet- en snijwerk wordt toegeleverd, voor de rest hebben we alles zelf in huis.’
De geschiedenis
Zijn opa Klaas Ellens streek in 1964 neer in Nagele. Daarvoor zat zijn bedrijf sinds de oprichting rond 1959 in Kraggenburg. ‘Het bedrijf leek toen nog in niets op wat het vandaag de dag is. Mijn opa had een smederij voor de landbouw. Hij besloeg hier nog paarden die op het land werkten.’
Door de mechanisatie in de landbouw, werd Ellens meer en meer een bedrijf voor landbouwmachines. ‘Ook toen al ontwikkelde mijn opa die soms zelf. Het allereerste wat hier gemaakt is, is een zakkenrooimachine. De oogst werd daarmee meteen vanaf het land in een zak gestopt.’
Toen zijn vader Piet Ellens het bedrijf had overgenomen, besloot hij zich meer te gaan richten op de ontwikkeling van machines. Daarom ging hij in de jaren ’80 naar de Landbouw RAI om die bedrijfstak wat meer aan de man te brengen.
‘Dat was een slimme zet, want de Landbouw RAI was echt een beurs waar de hele agrarische wereld op af kwam. Wij hebben daar een enorm klantenbestand opgebouwd van over de hele wereld. Sommigen zijn nu nog steeds klant bij ons.’ Het leverde het eigen machinemerk Samon op, dat in 1985 in het leven werd geroepen.
Focus op ontwikkelingstak
In 1999 was het na zijn opa en vader de beurt aan Onno, die toen 35 jaar oud was. Hij merkte al snel dat de reparatie, verkoop en het onderhoud van landbouwmachines, niet meer goed te combineren was met de ontwikkelingstak van Ellens.
‘Het zat al vijftig jaar in de familie toen ik in 2010 besloot te stoppen met het mechanisatiedeel. Een lastige beslissing, maar achteraf kan ik wel zeggen dat ik dat veel eerder had moeten doen.’
De focus kwam na zijn besluit volledig te liggen op het eigen machinemerk Samon. En dat is waar Ellens tot op de dag van vandaag nog volop mee bezig is. ‘Wij ontwikkelen en bouwen machines op bestelling. Zo’n 80 procent daarvan is voor de uienoogst. En dan het complete traject, dus van machines voor het loofklappen, het rooien en het opladen.’
De hele wereld over
Deze constructies gaan vanuit polderdorpje Nagele de hele wereld over, 10 tot 15 procent blijft in Nederland. ‘In elk land waar uien worden geteeld, staan machines van ons. En we hebben per land een eigen dealer’, vertelt Ellens trots. Ze worden in de fabriek aan de Ploegstraat in alle soorten en maten gebouwd, want elk land heeft weer andere wensen en eisen.
‘Alleen het zet- en snijwerk wordt toegeleverd, voor de rest hebben we alles zelf in huis. Engineers, tekenaars, werkvoorbereiders, een eigen lasserij en spuiterij. Wij hebben onze klant dus het complete pakket te bieden.’
En dat gaat het bedrijf zo goed af, dat het team inmiddels niet meer aan de vraag kan voldoen. Met zo’n 300 machines per jaar is de productie wel op zijn taks. Moeten zijn opvolgers dan straks maar gaan inzetten op groei? Ellens vindt van niet. ‘Een beetje is niet verkeerd, maar de winst zit hem in ons bedrijf niet in de groei. Ik denk dat de jongens zich veel meer moeten focussen op onze bedrijfsvoering en de efficiency. Daar is denk ik nog wel een slag te maken.’