Ondernemers werken hard voor hun zaak. Maar de meesten hebben ook een hart voor de samenleving en zetten zich naast hun werk vaak nog belangeloos in voor maatschappelijke organisaties en initiatieven. In Bijzaak bevragen we één polderondernemer over wat hij of zij naast het werk doet.
Wie ben je?
‘Ik ben René van Amersfoort. Ik ben 55 jaar, getrouwd en heb drie kinderen. Ik ben opgegroeid in de Noordoostpolder en na de Havo dacht ik: wat nu? Ik hield van sporten en was bezig met de ALO, maar ik wilde ook graag geld verdienen. Dus toen iemand me tipte om de opleiding levensmiddelentechnologie te gaan doen in Bolsward, begon ik daaraan om directeur te worden. Want als directeur verdien je geld, redeneerde ik.’
En dat is gelukt?
‘Nou, ik had met een aantal klasgenoten afgesproken: als we binnen vijf jaar in een dikke BMW-5-serie rijden en een functie hebben op managementsniveau, dan zijn we geslaagd. Ik heb dat gehaald. Ik had zeventien consultants onder me, mijn klanten waren allemaal Fortune-500-bedrijven. Maar ik kwam er ook achter: ‘Nu heb ik dat. Word ik er gelukkig van? Nee.’
Wat maakt je wel gelukkig?
Delen. En dat doe ik nu. Zakelijk houd ik me bezig met het continu verbeteren van processen in de maakindustrie en levensmiddelenindustrie. Daarnaast verhuur ik de ruimte die ik heb in Emmeloord: Deelwerk. We zitten op 20.000 vierkante meter in het oude Marktplaatsgebouw. Onze visie is dat ieder mens ertoe doet en dat energie die in mensen of bedrijven zit, niet verloren mag gaan. Naast dat ik de vergaderruimtes en flexplekken commercieel verhuur, bied ik onderdak aan initiatieven of organisaties die dat kunnen gebruiken.’
Zoals?
‘Toen ik hoorde dat de zorgboerderij van Aventurijn was afgebrand en ze geen locatie meer hadden voor dagbesteding bood ik ze onze grote kas met kantine aan. Die mogen ze gebruiken tot de nieuwe boerderij klaar is. Ik hoef er niets voor terug, maar het leuke is: ze onderhouden nu het buitenterrein en de tomaten die ze kweken worden in het lunchcafé gebruikt. Een stichting die zich inzet voor werkenden die in de financiële problemen zijn gekomen, mogen vanuit de loods bij ons pand de voedseluitgifte verzorgen. Een vrouw die haar huis had vol gezet met levensmiddelen om uit te delen, zit hier ook. Hetzelfde geldt voor een vrouw die vrijwillig Nederlandse lesgeeft aan asielzoekers. De ruimte waar zij gebruik van maakte, werd gesloopt. Onder haar leerlingen zijn veel hoogopgeleide asielzoekers, die ik weer probeer te verbinden aan één van de dertig bedrijven binnen Deelwerk. Zo was er een universitair geschoolde man uit Eritrea, die heeft geholpen met statistische analyses voor de kweekvelden van pootaardappelen.’
Wat brengt deze belangeloze inzet jou?
‘Een van de belangrijkste waarden in mijn leven is delen. Ik deel graag mijn kennis, maar ook wat ik heb. Dat geeft me plezier en maakt me gelukkig.’